باران(دوست دیانا): دیانا ما رفتیم مسافرت. رفتیم گرگان (گرگ ان).

دیانا: باران ترسناک نبود؟؟

یکبار دیانا را به یک جشنواره غذا به نفع محک بردم و او هم با کیف پولش آمد. از قبل برایش توضیح دادم که به کجا می رویم و می تواند چکار کند و در مورد کمک به افراد نیازمند و بیمار با او صحبت کردم. کاملا مشخص بود که مفهوم مساله را نفهمیده است. وقتی آنجا تمام پولش را برای خرید یک کاپ کیک داد خیلی ناراحت شد. 

هر چند که بعد او را به اشکال مختلف برای کاری که انجام داده بود  تشویق کردم ولی انگار درک این مساله برای او در حدود چهارسالگی هنوز سنگین بود...

وقتی دخترم برای اولین بار درخواست پول کرد هیچ ذهنیتی از آموزش پول به او نداشتم. نمی دانستم که باید به کودکمان مسایل مالی را هم آموزش بدهم. می خواست تخم گل داوودی بخرد و من به جای اینکه به او بگویم "به تو پول میدهم تا بخری یا برایت می خرم، گفتم باید کار کنی و پول دربیاری تا بتوانی تخم گل داوودی بخری".

بهاران در بهاران می شود وقتی که فرشته کوچک خوشبختی با آن لبخند دلنشینش کنار سفره هفت سینی می نشیند که تخم مرغهایش را با دستهای کوچک خودش رنگی کرده و هر چه را که در نظرش مظهری از زیبایی بوده در آن جای داده است.

خدایا سپاسگزارم ...

پر از عشق باشی و سلامتی و شادی نازنینم.

نوروز مبارک

دارم با تلفن صحبت می کنم. دیانا را هم می بینم که سر میز می رود و ظرف آبنبات را می بیند. (معمولا این ظرف را دم دست نمی گذارم چون دخترک علاقه زیادی به خوردن آبنبات دارد!!!!)

آبنباتی بر میدارد. چنان شانه هایش را بال برده و آبنبات را محکم به سینه چسبانده که انگار هندوانه ای در بغل دارد.