معرفی کتاب- ماندن در وضعیت آخر 3

صریح صحبت کردن

بچه ها هم مثل بزرگترها هستند، به همین دلیل قبل از صحبت کردن با آنها نیز باید اول فکر کنیم و بعد سنجیده حرف بزنیم. لازمه یک والد خوب بودن بیان مطالب بطور ساده و بدون ابهام به منظور گیج نشدن کودک است.جمله :" پسرم بیا پیش من"  صریح است. همچنین جمله" دخترم وقتشه که اسباب بازیها رو بذاری سر جاش، لطفا همین الان اینکار را بکن." اما سخنان گیج کننده اینچنین است:" اگر اسباب بازیهایت رو گذاشتی سر جاش، اونوقت مامی دوستت داره و میتونی بیای بغل مامان عزیزم."

مهمترین پیامهای صریح عبرتند از : 1-تو می توانی مشکلات را حل کنی.2-تو می توانی فکر کنی.3-تو می توانی کارها را خودت انجام دهی. (ص-335)

ثبات قدم

راسخ بودن، پیش بینی کردن و برنامه ریزی موثر را امکان پذیر می کند." من می دانم که پدر و مادرم اجازه این کار را نمی دهند، بنابراین روی من حساب نکنید."این اظهار نظر مانع اتلاف وقت و جر و بحث زیاد می شود و بزودی همه می فهمند که مثلا راشل روزهای شنبه به مهمانی نمی رود و ... .

ثابت قدم بودن به معنای خشک و جزمی رفتار کردن نیست. ... والدینی که متوجه می شوند در موردی اشتباه فکر کرده اند و بعد تغییر عقیده می دهند باید صادقانه رفتار کنند و موضوع را به بچه ها توضیح دهند. لیلیان هلمن می نویسد:" مردم تغییر می کنند اما فراموش می کنند که موضوع را به دیگران بگویند." بچه ها به آسانی می توانند اشتباهات والدین خود را بپذیرند، آنچه که تحملش را ندارند سر پوش گذاشتن روی اشتباهات است. تغییر عقیده دادن گناه نیست و در واقع به کودک می فهماند که : تغییر کردن درست است. اما تغییرات سبکسرانه و بی دلیل حکایت از عدم ثبات دارد. این حالت بچه را گیج می کند و بالمال باعث تضعیف اقتدار والدین می شود.(ص-336)

امید

والدین خوب مشکلات را حل می کنند و اگر نتوانند، دست کم ایمان دارند که بقول معروف جوینده یابنده است. در فیلم خاطراتی از مادر، وقتی پول خانواده تقریبا ته می کشید مادر می گفت: همیشه میتونیم بریم بانک. و البته آنها در بانک هم پول زیادی نداشتند ولی بچه ها  فکر می کردند که همیشه منبع بزرگتری هست که می توانند از آن استفاده کنند. این منبع چه مادی و عینی باشد و چه  فقط زاییده ایمان و اراده والدین، به هر حال امید را زنده نگه می دارد. اگر این منبع، ایمان مذهبی والدین باشد باید آن را با بچه های خود در میان بگذارند.(ص-337)

تکرار

بچه ها عاشق تکرار هستند. تکرار همان قصه های دلنشین، تکرار همان بازیهای دفعه قبل، یا تکرار هر گونه مراسمی که خودشان در آن شرکت داشته باشند. قدرت یادگیری با تکرار دو چندان می شود. تکرار در مغز بچه ها اطمینان ایجاد می کند و وقتی متوجه شود که آنچه در بیرون از او جریان دارد با آنچه او در درون خویش به عنوان حقیقت می شناسد منطبق است، اعتماد به نفس می یابد و احساس می کند بر اوضاع مسلط است. (ص-338)

ادامه دارد ...